Brandari dagsins

Móðir gekk fram hjá lokuðum herbergisdyrum dóttur sinnar, og heyrði
undarlegt
suð berast út úr herberginu. Hún opnaði dyrnar og fékk áfall.

Dóttir hennar var að leika sér með víbratórinn sinn.

Hún öskraði á hana: "Hvað í ósköpunum ertu að gera?"

Dóttirin svaraði: "Mamma, ég er þrjátíu og fimm ára gömul, ógift og þessi
hlutur, er það eina, sem ég á sem mér finnst koma nærri því eiga eiginmann.
Viltu gjöra svo vel að fara og lofa mér að vera í friði."

Næsta dag gekk faðir stúlkunnar fram hjá herbergishurðinni hennar og heyrði
þetta sama undarlega suð. Sama sjón blasti við honum og konunni hans daginn
áður og hann varð alveg agndofa. Áður en hann gat komið upp orði sagði
dóttirin: "Pabbi, ég er þrjátíu og fimm ára, ógift og þessi hlutur er það
eina sem ég á sem mér finnst koma
nærri því að eiga eiginmann. Viltu gjöra svo vel að fara og lofa mér að
vera
í friði."

Nokkrum dögum síðar kom konan heim úr frá að versla, lagði frá sér vörurnar
á eldhúsbekkinn, og heyrði þá þetta suð sem hún hafði áður heyrt, koma frá
sjónvarpsherberginu. Hún fór að athuga þetta og sá manninn sinn sitja í
sófanum og horfa á sjónvarpið. Víbratórinn lá við hliðina á honum í
sófanum,
suðandi eins og vitfirringur.

"Hvern andskotann ertu að gera maður" sagði hún.
"Ég er að horfa á fótboltann með tengdasyni mínum" svaraði karlinn.